आपुला हिशेब चुकला

तेव्हाच नाही नाही म्हणतले, होकार आज कुठला

दोघात जणतोना आपुला हिशेब मिटला.

मिटला हिशेब म्हणता हसते हळूच कोणी

तू मी असेल कैसे, होणे न हे मुळीच।

मिटला हिशेब म्हणशी मग का असे पहाणे?

डोळ्यात मेघ आहे ऒठान्वरी बहाणे

हे मौन जीवघेणे कासाविस अशी का ? लपाव्या उसासा बाजूस पाहशीका

आपुला हिशेब चुकला आहे कबूल

माझे गणीत कच्चे हातचा चुकुन राही

आन चक्रवादाने जे झाले अमोल देणे

मिर्वीन जन्मोजन्मी शिरी हे अबोल लेणे।

---जुन्या डायरीत सापडलेली कविता---